Radiografisch Onderzoek
Radiografische onderzoek (RT of X-ray) is een NDO methode waarbij men een object door middel van straling doorstraald. Hiermee kunnen defecten in het object mee worden opgespoord/aangetoond. Uitgevoerd met een röntgenbuis of radiografische bron staat radiografisch onderzoek bekend als een onderzoeksmethode waarmee een betrouwbaar defecten kunnen worden gedetecteerd. Binnen de radiografie wordt er onderscheid gemaakt tussen het maken van de opname/belichten van de röntgenfilm en het interpreteren van de röntgenfilm.
Voor aanvang van het radiografisch onderzoek dient de oppervlakte conditie van het object uniform van geometrie te zijn (groeven en scherpe overgangen kunnen de interpretatie beïnvloeden). Er worden geen hoge eisen gesteld aan de oppervlakte conditie om het onderzoek goed te kunnen uitvoeren.
Om het onderzoek te kunnen uitvoeren wordt er gebruik gemaakt van ioniserende straling. Deze straling heeft de eigenschap dat het ionen kan veroorzaken in het medium waar het doorheen gaat. Dit kan worden opgewekt in een elektrisch apparaat, zoals een röntgenbuis. Of het kan worden verkregen door een verval van een radioactieve bron van een instabiele toestand naar een stabiele.
In beide gevallen worden enkel de massaloze energiepakketten/fotonen gebruikt voor het onderzoek.
De straling zal worden gebruikt om het object te doorstralen. Door ionisaties binnen het object zal de straling gedeeltelijk worden geabsorbeerd. Afhankelijk van de samenstelling van het object zal iedere doorsnede een andere absorptie geven. Deze absorptieverschillen zullen doormiddel van een röntgenfilm worden vastgelegd. Hoe meer straling er op een röntgenfilm valt hoe donkerder deze wordt. Dit is vergelijkbaar met de belichtingstijd van een “normale” foto.
Om de röntgenfilm te kunnen beoordelen zal deze eerst moeten worden ontwikkeld door middel van een hand of automatisch proces. Door de inwerking van de straling is de moleculaire samenstelling binnen de lichtgevoelige laag van de röntgenfilm verandert. Tijdens het ontwikkelproces zal dit worden omgezet in een zichtbaar zwart-wit beeld.
De kwaliteit van de röntgenfilm zal moeten worden vast gesteld door middel van de gebruikte beeldkwaliteitsindicator. Het beoordelen/interpreteren van de gemaakte opname is complex, omdat van een 3D-object een geprojecteerd 2D-beeld ontstaat. Dit verkregen beeld zal enkel uit zwart-wit en grijstinten bestaan. Eventuele onvolkomenheden in het object zullen een afwijkende grijstint (meestal donkerder) ten opzichten van de rest van het object, dit noemen we een indicatie.
De gevonden indicaties wordt door de onderzoeker beoordeeld aan de hand van de vereiste norm en/of specificatie. De indicatie wordt conform de vereiste norm beoordeeld, met als resultaat; acceptabel of onacceptabel.
Toepassingsgebied:
Volumeonderzoek aan materialen waarbij zowel oppervlakte- als inwendige defecten zoals scheuren, bindingsfouten, onvoldoende doorlassingen gas en slak (insluitsels) kunnen worden aangetoond.
Het onderzoek kan op alle materialen worden toegepast, zolang deze maar niet worden aangetast door de straling die er op wordt toegepast, maar in het bijzonder op de volgende producten:
- Gietdelen van complexere geometrie;
- Inspectie aan sandwich/honingraat constructies in de lucht & ruimtevaart;
- Inspectie aan composieten in de lucht & ruimtevaart;
- Corrosiedetectie of wanddikte bepaling aan leidingen in de lucht en ruimtevaart;
De inspecteurs zijn opgeleid volgens de EN4179.
De inspecties kunnen plaatsvinden volgens alle geldende normen en voorschriften van de opdrachtgevers en ASTM-E-1444.
29 oktober 2024